انرژی های تجدیدپذیر دراروپا

انرژی تجدید پذیر: Renewable energy

با هدف بهینه سازی مصرف انرژی و حفاظت از منابع طبیعی در سراسر دنیا، نوعی انرژی سودمند که از منابع تجدیدپذیر به‌دست می‌آید، که در مقیاس زمانی انسانی به‌طور طبیعی دوباره جایگزین خواهند شد. از جمله این منابع می‌توان به منابع خنثی کربنی منابعی با انتشار کربن صفر مانند: نور خورشید، باد، باران، جزر و مد، امواج و گرمایش زمین‌گرمایی نام برد. این گونه از منبع انرژی دربرابر سوخت‌های فسیلی قرار لحاظ می گردد که بسیار سریعتر از تجدید مصرف می‌شوند. باد، خورشید، و برق آبی سه منبع انرژی تجدیدپذیر واقع شده اند.

این نوع انرژیها بیشتر، انرژی را در چهار زمینه مهم تأمین می‌کنند: تولید برق، گرمایش و سرمایش هوا و آب، ترابری و خدمات انرژی روستایی (خارج از شبکه)

با توجه به گزارش REN21 سال ۲۰۱۷، انرژی‌های تجدیدپذیر در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به ترتیب ۱۹٫۳ درصد در مصرف انرژی جهانی انسان و ۲۴٫۵ درصد در تولید برق آن‌ها نقش داشته‌اند. این میزان مصرف انرژی به این نوع تقسیم می‌گردند: ۸٫۹٪ حاصل از زیست‌توده سنتی، ۴٫۲٪ از انرژی گرمایی (زیست‌توده مدرن، زمین‌گرمایی و گرمای خورشیدی)، ۳٫۹٪ حاصل از برق آبی و ۲٫۲٪ و بقیه برق حاصل از باد، خورشید، زمین‌گرمایی و دیگر اشکال زیست‌توده است. سرمایه‌گذاری جهانی در فناوری‌های تجدیدپذیر در سال ۲۰۱۵ بیش از ۲۸۶ میلیارد دلار بوده‌است و در سال ۲۰۱۷، سرمایه‌گذاری جهانی در انرژی‌های تجدیدپذیر بالغ بر ۲۷۹٫۸ میلیارد دلار تخمین خورد که چین با ۱۲۶٫۶ میلیارد دلار ۴۵٪ از سرمایه‌گذاری‌های جهانی را به خود اختصاص داده‌است. همچنین ایالات متحده ۴۰٫۵ میلیارد دلار و اروپا ۴۰٫۹ میلیارد دلار بر روی انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری انجام داده‌اند.در سطح جهان ۱۰٫۵ میلیون شغل در ارتباط با صنایع انرژی‌های تجدیدپذیر وجود دارد که فتوولتائیک خورشیدی بزرگترین کارفرمای این صنعت لحاظ گردیده است. سامانه‌های انرژی تجدیدپذیر به سرعت در حال بازده تر و ارزان‌تر شدن هستند و سهم آن‌ها از کل انرژی مصرفی در حال افزایش است.در سال ۲۰۱۹، بیش از دو سوم ظرفیت برق تازه نصب شده در سراسر جهان، از گونه تجدیدپذیر استفاده گردیده. رشد مصرف زغال سنگ و نفت تا پایان سال ۲۰۲۰ ممکن است به دلیل رشد به‌کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر و گاز طبیعی پایان یابد. حداقل ۳۰ کشور در سراسر جهان وجود دارند که در سطح ملی حداقل ۲۰٪ از انرژی خود را از انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین می‌نمایند. حداقل ۴۷ کشور در سراسر جهان بیش از ۵۰ درصد برق خود را از منابع تجدیدپذیر تأمین می‌کنند.پیش‌بینی می‌شود که بازارهای ملی انرژی‌های تجدیدپذیر در دهه آینده و پس از آن به شدت رشد کنند .اکنون حداقل سه کشور، یعنی ایسلند و نروژ وپاراگوئه همه برق موردنیاز خود را با به‌کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر تولید می‌کنند و بسیاری از کشورهای دیگر هدف خود را برای رسیدن به ۱۰۰٪ انرژی تجدیدپذیر در آینده تعیین نموده اند. استقرار انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های بهره‌ور انرژی منجر به امنیت چشمگیر انرژی، کاهش تغییرات آب و هوایی و منافع اقتصادی گردیده‌است.

در حالی که بسیاری از پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر در مقیاس وسیع هستند، فناوری‌های تجدیدپذیری نیز وجود دارند که برای مناطق روستایی و دورافتاده و کشورهای در حال توسعه، که در آن‌ها انرژی بیشتر در توسعه انسانی بسیار مهم است، مناسب اند. هنگامی که بیشتر سامانه‌های انرژی تجدیدپذیر برای تولید برق استفاده می‌شوند، به‌کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر معمولاً با الکتریکی کردن بیشتر سامانه‌ها و تجهیزات همراه است، چرا که این کار چندین مزیت دارد: برق را به راحتی می‌توان به گرما تبدیل کرد، برق را می‌توان به راحتی و با راندمان بالا به انرژی مکانیکی تبدیل کرد، و در نقطه مصرف کاملاً تمیز است. علاوه بر این، برق‌رسانی با انرژی تجدیدپذیر کارآمدتر است و منجر به کاهش چشمگیری در انرژی موردنیاز می‌شود.

تولید گرما

گرمایش آب خورشیدی سهم مهمی در گرمای تجدیدپذیر در بسیاری از کشورها دارد، به ویژه در چین که هم‌اکنون ۷۰٪ از کل جهانی (۱۸۰ گیگاوات-حرارتی) را در اختیار دارد. در سراسر جهان، کل سامانه‌های گرمایش آب خورشیدی نصب شده بخشی از نیاز به آب گرم بیش از ۷۰ میلیون خانوار را تأمین می‌کنند. به‌کارگیری زیست‌توده برای گرمایش نیز در حال رشد است. در سوئد، استفاده ملی از انرژی زیست‌توده از نفت پیشی گرفته‌است.  روش گرمایش، به‌کارگیری پمپ‌های حرارتی ژئوترمال است که هم گرمایش و هم سرمایش را تأمین می‌کنند و منحنی تقاضای برق را نیز مسطح می‌کنند. به همین دلیل یک اولویت ملی در حال رشد هستند.

تولید برق

پیش‌بینی گردیده تا سال ۲۰۴۰ تولید برق از انرژی های تجدیدپذیر با تولید برق از زغال سنگ و گاز طبیعی برابر شود. چندین حوزه قضایی، از جمله دانمارک، آلمان، ایالت استرالیای جنوبی و برخی از ایالت‌های آمریکا به ادغام بالایی از تجدیدپذیرهای متغیر دست یافته‌اند. به‌عنوان مثال، انرژی باد در سال ۲۰۱۵، ۴۲٪ از تقاضای برق در دانمارک، ۲۳٫۲٪ در پرتغال و ۱۵٫۵٪ در اروگوئه را تأمین نموده.

ترابری

اتوبوس از سوخت بیودیزل استفاده می‌کند که بیواتانول گونه‌ای الکل است که از طریق تخمیر، بیشتر از کربوهیدرات‌های تولیدشده در محصولات قندی یا نشاستهای مانند ذرت، نیشکر یا سورگوم شیرین تهیه می‌شود. به‌کارگیری زیست‌توده سلولزی، که از منابع غیر غذایی مانند درختان و علف‌ها ترکیب گردیده است، نیز به‌عنوان ماده اولیه تولید اتانول در حال توسعه است. از اتانول به شکل خالص می‌توان به‌عنوان سوخت وسایل نقلیه استفاده نمود، معمولاً به‌عنوان افزودنی بنزین برای افزایش اکتان و بهبود انتشار آلاینده‌ها استفاده می‌شود. از بیواتانول به‌طور گسترده‌ای در ایالات متحده آمریکا و برزیل استفاده می‌شود. از بیودیزل خالص می‌توان به‌عنوان سوخت وسایل نقلیه استفاده کرد، اما معمولاً به‌عنوان یک ماده افزودنی دیزلی برای کاهش سطح ذرات معلق، مونوکسید کربن و هیدروکربن‌های موجود در خودروهای دیزلی استفاده می‌شود. بیودیزل از روغن یا چربی با به‌کارگیری ترانس استریشفیکشن تولید می‌شود و متداول‌ترین سوخت زیستی در اروپا است.وسیله نقلیه خورشیدی، گونه‌ای وسیله نقلیه الکتریکی است که انرژی موردنیاز آن کاملاً یا به‌طور چشمگیری از انرژی مستقیم خورشید تأمین می‌شود. معمولاً سلول‌های فتوولتائیک  موجود در صفحات خورشیدی، انرژی خورشید را مستقیماً به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کنند. اصطلاح «وسیله نقلیه خورشیدی» معمولاً به این معنی است که از انرژی خورشید برای تأمین انرژی همه یا بخشی از پیشرانه خودرو استفاده می‌کند. از انرژی خورشیدی ممکن است برای تأمین برق برای ارتباطات یا کنترل‌ها یا دیگر عملکردهای کمکی نیز استفاده شود. وسایل نقلیه خورشیدی اکنون به‌عنوان وسایل ترابری روزمره به فروش نمی‌رسند، اما در درجه اول وسایل نقلیه نمایشی و تمرینات مهندسی هستند که بیشتر توسط سازمان‌های دولتی پشتیبانی می‌شوند.

 

با توجه به تحلیل‌ها، هزینه تولید برق با نیروگاه‌ها و سوخت‌های فسیلی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا دو برابر هزینه تولید برق با منابع تجدیدپذیر است. این به دان معنی است که تولید برق با منابعی مانند انرژی باد و خورشید ۵۰ درصد ارزان‌تر از سوخت‌های فسیلی است. در این گزارش به سهم انرژي‌هاي تجديدپذير از كل مصرف انرژي در اتحاديه اروپا نیز اشاره شده و طبق ارزیابی این نهاد بین‌المللی، سهم مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر در اروپا، تقريباً به 17 درصد در سال 2015 رسيده كه این رقم، دو برابر سهم 8.5 درصدي آن در سال 2004 است. دستیابی به این میزان رشد، نشان مي دهد که اين اتحاديه به هدف 20 درصدي سال 2020 نزديك شده است. بررسي‌ها نشانگر آنست که در 22 كشور از 28 كشور عضو اتحاديه اروپا، سهم انرژي‌هاي تجديدپذير طي سال گذشته افزايش يافته است. کشور سوئد با سهم 53.9 درصدی در صدر کشورهای استفاده‌کننده از انرژی‌های نو قرار دارد. فنلاند، لیتوانی، اتریش و دانمارک نیز کشورهایی هستند که سهم بیشتری در سبد انرژی مصرفی خود به انرژی‌های تجدیدپذیر داده‌اند.

به دلیل محدودیت‌های ناشی از شیوع کووید-۱۹ در اروپا، درخواست برق و به سبب آن هزینه تامین سوخت‌های فسیلی مثل زغال سنگ نیز افزایش یافته. موسسه سیاست‌گذاری‌های منابع و اقلیمی امبر پس از این بررسی‌ها، تمام دولت‌های عضو اتحادیه اروپا را فراخواند تا با کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی به کاهش آلودگی‌ها کمک کنند.کشورهای ثروتمند دنیا طبق برنامه‌ای تا سال ۲۰۵۰ میلادی قصد دارند تا مقدار گازهای گلخانه‌ای تولید شده با مقدار گازهای پاک شده را به تعادل برسانند که به برنامه نت زرو معروف است.

هر يك از كشورهاي عضو اتحاديه اروپا براي سهم مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير خود در سال 2020 هدف مشخص نموده اند . هم‌اکنون 11 كشور از اتحادیه اروپا، به هدف تعيين شده براي سال 2020 رسيده‌اند.

اين كشورها عبارتند از سوئد، فنلاند، دانمارك، كرواسي، استوني، ليتواني، روماني، بلغارستان، ايتاليا، جمهوري چك و مجارستان. برخي از كشورهای اروپایی نیز مانند استراليا و اسلواكي  به هدف تعيين شده نزديك شده و تنها یک درصد تا هدف سال 2020 فاصله دارند. اما برخي كشورها مانند آلمان، فرانسه و انگلستان هنوز از لحاظ مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير به هدف ملي تعيين شده دست پیدا نکرده‌اند.

طبق بررسی جدید، نروژ بالاترین سهم را در استفاده از انرژی تجدیدپذیر در میان کشورهای جهان دارد. سوختهای فسیلی مورد بررسی شامل زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی بودند در حالی که منابع تجدیدپذیر شامل سوختهای زیستی و زباله، باد، خورشیدی و آبی بودند. آمار بررسی شده از اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) استخراج شده است. یافته‌های این بررسی نشان داد ۵۶ درصد انرژی مورد نیاز نروژ از منابع تجدیدپذیر تامین می شود. پس از نروژ، کشورهای برزیل و نیوزیلند در رتبه دوم و سوم قرار می گیرند.

اشتراک نروژ، برزیل و نیوزیلند

این سه کشور پرچمداران جهان در مصرف انرژی تجدیدپذیر هستند.

نروژ بیش از هر کشور دیگری در جهان از برقی آبی استفاده کرده و ۴۵ درصد از انرژی مورد نیازش را از این منبع تامین می‌کند. این کشور حوزه اسکاندیناوی برای دره‌های عمیق و رودخانه‌های زیادی که داراست و همچنین بارندگی فراوان به دلیل تغییرات اقلیمی، شناخته شده که به معنای رونق برق آبی است.

برزیل دومین رتبه برتر تامین انرژی از منابع تجدیدپذیر در جهان را داراست، پرچمدار استفاده از انرژی سوخت زیستی و زباله است. این منابع ۳۲ درصد از کل تامین انرژی این کشور را تشکیل می‌دهند. و دومین تولیدکننده بزرگ سوخت اتانول و پیشروی صنعتی است و اتانول مشتق شده از نیشکر موفق‌ترین سوخت جایگزین تاکنون شناخته شده است.

منابع انرژی تجدیدپذیر در ۴۲ درصد از تامین انرژی نیوزیلند سهم دارند. این کشور پرچمدار استفاده از انرژی بادی و خورشیدی است که ۲۵ درصد از انرژی مورد نیاز نیوزیلند را تامین می‌کنند. موقعیت جغرافیایی نیوزیلند که درمسیر بادهای شدید و مداوم قرار دارد، اجازه داده  این کشور بهترین استفاده را از انرژی بادی کسب نماید. همچنین روزهای آفتابی فراوان به نیوزیلند این امکان را داده که از انرژی خورشیدی هم بهره مند شود. سنگاپور با ۹۸ درصد وابستگی به سوختهای فسیلی، از این نظر در میان کشورهای جهان در صدر فهرست قرار گرفته است. این کشور بالاترین میزان استفاده از نفت نسبت به کل تامین انرژی را داراست و سوختهای فسیلی ۷۳ درصد از کل انرژی مورد نیازش را تامین می‌نمایند. این کشور به دلیل این که موقعیت تجاری ایده آلی دارد و همچنین برخورداری از یک فضای امن، خانه شرکتهای نفتی بزرگی مانند اکسون موبیل است. پس از سنگاپور استرالیا با ۹۳ درصد و سپس آفریقای جنوبی با ۹۱ درصد سهم قرار گرفته اند.

لوکزامبورگ و هلند با وابستگی ۹۰ درصدی به سوختهای فسیلی، در رتبه چهارم و پنجم قرار می‌گیرند.

با توجه گزارش یورو نیوز،   هلند بالاترین میزان مصرف گاز طبیعی را در مقایسه با هر کشور دیگری در این فهرست دارد و ۵۰ درصد از این گاز از میدان گازی گرونینگن تامین می‌شود که بزرگترین میدان گازی اروپاست. با این حال دولت هلند متعهد شده است تولید گاز از میدان گرونینگن را تا سال ۲۰۲۲ متوقف کند. در تابستان امسال صفحات خورشیدی تقریبا یک دهم برق اتحادیه اروپا در ماه‌های ژوئن و جولای را تولید کردند و کشورهای اروپایی توانستند رکورد جدیدی در استفاده از انرژی خورشیدی را ثبت نمایند.

به گزارش فایننشال تایمز، در تابستان امسال نزدیک به ۱۰ درصد از برق اتحادیه اروپا توسط پنل‌های خورشیدی تامین شده، این درحالیست که در سه سال گذشته انرژی خورشیدی تنها ۶ درصد از برق کشورهای اروپایی را فراهم کرده است.

هشت کشور اروپایی از جمله آلمان و اسپانیا، رکوردهای جدیدی را در زمینه استفاده از انرژی خورشیدی در ماه‌های ژوئن و جولای ثبت کردند. با این وجود سهم انرژی خورشیدی به مراتب کمتر از نیروگاه‌های زغال سنگ در تامین برق اتحادیه اروپا است. ۱۴ درصد از برق اتحادیه اروپا در تابستان امسال توسط این نیروگاه‌ها تامین شده است. آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر  اعلام نمود، میزان انرژی تجدیدپذیری که به سیستم‌های انرژی جهانی اضافه شده، نسبت به سال قبل ۲ برابر افزایش داشته است. در این سال کشورهای اروپایی مانند هلند، آلمان و اسپانیا بیشترین برق خود را، نزدیک به یک پنجم، به کمک انرژی خورشیدی تامین کردند. در سال‌های اخیر به دنبال کاهش قیمت‌ها و افزایش علاقه شرکت‌ها و دولت‌ها برای دستیابی به انتشار کربن صفر، سرمایه‌گذاری در بخش انرژی خورشیدی افزایش یافته است.

مجارستان و استوونی  هر دو در سال ۲۰۱۸ انرژی خورشیدی بسیار کمی تولید داشته اند، امسال افزایش چشمگیری را در این زمینه ثبت کردند. مجارستان برای تامین ۱۲ درصد و استوونی برای تامین ۱۰ درصد از برق خود، به انرژی خورشیدی متکی بودند. همچنین این برای نخستین بار در مجارستان است که استفاده ازانرژی خورشیدی بیشتر از انرژی‌های تجدیدناپذیر بوده است.

به اعتقاد کارشناسان سیاست‌های حمایتی، کاهش شدید هزینه‌ها و اراده سیاسی برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و کربن زدایی، منجر به این جهش بزرگ در استفاده از انرژی خورشیدی در کشورهای اروپایی شده است.

دانمارک در سیستم بادی

 بحث تبدیل انرژی در اروپا برای اولین بار توسط کشور دانمارک مطرح شد. وابستگی زیاد به سوخت های فسیلی کشورهای دیگر باعث شد تا دانمارک به سوی انرژی های تجدید پذیر سوق پیدا کند. در سال ۱۹۷۳ و  ۱۹۷۹ افزایش ناگهانی قیمت نفت باعث شد تا دانمارک و کشورهایی که انرژی خود را از این سوخت بدست می‌آوردند، ضرر چشمگیری تجربه کنند. در این موارد اولین ایده‌ای که دولت ها باید اجرا نمایند ساخت نیروگاه های هسته ای است اما با توجه به مخالفت هایی که با این نوع انرژی  وجود دارد، دانمارک ترجیح داد تا از نیروی های تجدید پذیر استفاده کند. در سال ۱۹۸۵ دانمارک تصمیم گرفت تا ۳۰ درصد از بودجه‌ی کشور را صرف ساخت و نصب توربین های بادی نماید. همین امر باعث شد تا صنعت بادی این کشور رشد زیادی داشته باشد. تولید کنندگان داخلی نیز با این هدف هم راستا شدند و توربین های بادی روزبه‌روز پیچیده تر و بیشتر شدند. نیروگاه بادی دریایی آنهولت که در سواحل شرقی دانمارک قرار دارد، دارای ۱۱ توربین بادی است و در حدود ۳۹ درصد از برق کل این کشور را تامین می‌کند.

 دانمارک یکی از قدرتمند ترین کشورها در زمینه تولید برق با توربین‌های بادی می‌باشد تا جایی که این توربین‌های بادی یکی از جنبه‌های گردشگری این کشور محسوب می‌شوند.

باد تنها منبع انرژی کار آمد دانمارک نخواهد بود. این کشور سرمایه گذاری زیادی روی نیروگاه های زیست توده داشته است. در این نیروگاه ها از سوزاندن مواد زیست محیطی و متان بدست آمده از آن برای تولید برق استفاده می‌کنند. استفاده از همین منابع تجدید پذیر ۶۰ درصد از برق مورد نیاز کشور را تولید می‌کند.

البته غیر از دانمارک کشوری که توانسته است انرژی های تجدید پذیر طبیعت را مهار کند پرتغال است که در حدود ۳۰ درصد از نیروی برق خود را با انرژی های تجدید پذیر غیرآبی تامین کرده بود. این رقم برای  اسپانیا به ۲۷ درصد رسیده است. به گفته‌ی محققین، دانمارک اولین کشوری بود که بازار جهانی را به این سمت تحریک کرد. دانمارک ۱۰ سال قبل از اینکه سایر کشورهای اروپایی از این تکنولوژی بهره ببرند، به قدرت طبیعت پی برده بود. سیاست دیگری که در سال ۱۹۹۳ مطرح شد، در مورد تصویب بودجه‌ی ثابت برای توسعه‌ی پروژه‌ی انرژی بادی کشور قرار گرفت. همین سیاست باعث شد تا ظرفیت بادی دانمارک به ۶ برابر انرژی اولیه‌ی خود برسد. دانمارک یکی از بزرگترین اتصالات شبکه ای را در میان کشورهای همسایه را داراست که شامل یک سری خطوط برقی از میان آب‌راه های یخی سوئد و نروژ  و خطوط زمینی برای فرستادن برق به آلمان می‌شود. انتقال برق میان کشور های مذکور از طریق اسکاندیناوی تنها در یک ساعت نیز امکان‌پذیر است. اپراتورهای این شبکه‌ی برقی در ابتدا  هراس داشتند که نتوانند ظرفیت مورد نیاز برای صادرات برق را ایجاد کنند. . به همین دلیل نیز صادرات برق تنها به فرانسه و مراکش صورت می‌گرفت. اما اکنون اسپانیا چهارمین تولید‌کننده‌ی بزرگ برق از انرژی باد است و بیش از ۵۰۰ شرکت و حدود ۶۰ هزار نفر در این صنعت به کار مشغولند.

 در برنامه‌ی بلند مدت این کشور نوشته شده است که تا سال ۲۰۳۵ استفاده از انرژی های تجدید پذیر به ۱۰۰ درصد خواهد رسید.

اسپانیا

 دومین کشور اروپایی  که توانسته انرژی های تجدید پذیر طبیعت را از آن خود نماید . اسپانیا برای اینکه وابستگی خود را به نفت کمتر کاهش دهد به استفاده از سوخت های طبیعی روی آورده است.در سال ۱۹۹۷ اولین  توربین مزرعه‌ی بادی اسپانیا در منطقه ای بنام  ناوارا در شمال کشور احداث شد.  سیاست گذاری دولت اسپانیا در طی این چند سال منجر به افزایش ۳۹ درصدی بهره‌وری این انرژی شده است تا جایی که اسپانیا به یکی از بزرگترین مراکز دارای صنعت بادی تبدیل شد.

مرکز رد التریکا اسپانا  در سال ۲۰۰۶  برای کنترل تمام مزارع بادی کشور احداث گردید. این مرکز بزرگترین سیستم بادی جهان را دارا ست و ۲۰ درصد از انرژی سالانه‌ را تامین می‌کند.

اسپانیا علاوه بر باد روی انرژی بدست آمده از خورشید نیز سرمایه گذاری کرده است. در سال ۲۰۱۰ نیروگاه لافلوریدا، بزرگترین نیروگاه خورشیدی، در غرب این کشور افتتاح گردید . با آغاز به کار این نیروگاه جدید توان تولید برق خورشیدی در این کشور به ۴۳۲ مگاوات رسید، در حالی که ایالات متحده آمریکا قادر به تولید ۴۲۲ مگاوات برق از طریق انرژی خورشیدی است.

پرتغال

بر طبق آمار ۶۳ درصد از انرژی برق پرتغال در سال گذشته از انرژی های تجدید پذیر تامین شده است. البته کمبود سوخت های فسیلی تاثیر کمتری روی تصمیمات دولتی پرتغال داشته است زیرا این کشور علاوه بر انرژی های تجدید پذیر از نیروی برق آبی نیز برای تامین انرژی مورد نیاز خود استفاده می‌کند. پرتقال علاوه بر استفاده از نیروی باد، از گازهای گلخانه ای و بیوگاز نیز برای تامین انرژی مورد نیاز خود استفاده کرد. سیستم بادی که در پرتغال به کار گرفته شده است همانند اسپانیا بسیار کار آمد می باشد در حال حاضر پرتقال با همکاری یک شرکت آلمانی در حال ایجاد ۵ مزرعه‌ی بادی با ظرفیت ۱۷۲ مگاوات هستند.

دانمارک، اسپانیا و پرتقال تنها کشورهایی نیستند که تلاش می‌کنند از توان طبیعت برای تولید انرژی پاک استفاده کنند. تحقیقات نشان می‌دهد اکثر کشورهای اروپایی به طور متوسط ۴۵ درصد از انرژی مورد نیاز خود را از طریق منابع تجدید پذیر به دست می‌آورند. ژاپن و چین در سال ۲۰۱۳ یکی از بزرگترین مراکز تولید انرژی PVS خورشیدی در جهان  را احداث کرده اند.

تلاش  بشر برای آینده در این راستا که تمامی انرژی مورد نیاز خود را از منابع تجدید پذیر به دست آورد. این موضوع بیشتر از اینکه به جغرافیای یک کشور مرتبط باشد از تصمیماتی که دولتمردان در این رابطه می‌گیرند، تاثیر می‌گیرد.

در نهایت انرژی تجدید پذیر در فرانسه

 شرکت برق الکتریسیته دو فرانس

فرانسه با هدف افزایش سهم تجدیدپذیرها در مبحث انرژی این کشور به ۴۰ درصد، قصد دارد ظرفیت نیروی بادی را تا سال ۲۰۳۰ سه برابر نماید و تولید نیرو با انرژی خورشیدی را افزایش دهد.

رییس جمهور فرانسه اظهار داشت دولت هزینه برای توسعه تجدیدپذیرها را سالانه از پنج به هشت میلیارد یورو افزایش خواهد داد و مجموعه هزینه در این زمینه را در فاصله سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۸ به ۷۱ میلیارد یورو می‌رساند. فرانسه به انرژی هسته‌ای وابسته است، در زمینه استفاده از انرژیهای تجدیدپذیرها، از دیگر کشورهای اروپایی عقب بوده و تنها حدود ۲۰ درصد از برق مورد مصرف این کشور از تجدیدپذیرها تولید می‌شود. و تا سال ۲۰۳۰ تولید مزارع بادی در خشکی سه برابر خواهد شد و میزان انرژی که از فوتوولتائیک خورشیدی تولید می‌شود، پنج برابر افزایش خواهد یافت.

فرانسه در مسیر رسیدن به هدف خود برای ایجاد ۱۵ گیگاوات ظرفیت نیروی بادی تا پایان سال هدف دارد اما نصب پنل‌های خورشید ۱۰.۲ گیگاوات از میزان هدف گذاری شده عقبتر مانده است. این کشور دومین شرکت بزرگ دنیا در زمینه تولید برق به شمار می‌رود، ۲ ژوئن (۱۳ خرداد) اعلام نمود قصد دارد در شمال این کشور یک نیروگاه عظیم بادی احداث کند.

مطابق اعلام این شرکت نیروگاه بادی ۵۰۰ مگاواتی که در بخش ساحلی فکام در نورماندی تاسیس خواهد شد، ۷۱ توربین بادی خواهد داشت که در مساحتی به طول ۱۳ کیلومتر در ۲۲ کیلومتر مستقر می شوند. این نیروگاه از ظرفیت تولید برق برای جمعیت ۷۷۰ هزار نفری برخوردار است، تقریبا ۶۰ درصد برق مصرفی شهر سن مریتیم را تامین خواهد کرد.

این پروژه در ساحل نورماندی حدود ۲ میلیارد یورو هزینه خواهد داشت که بخش اعظم آن به صورت وام بلاعوض پرداخت خواهد شد. که این نیروگاه در سال ۲۰۲۳ به بهره برداری خواهد رسید. فرانسه ۶.۳ درصد از کل برق مورد نیاز خود را از طریق ۱۳۸۰ نیروگاه بادی تامین می کند و به این لحاظ بعد از آلمان، بریتانیا و اسپانیا در رده چهارم کشورهای اروپایی تولید کننده انرژی های تجدیدپذیر قرار گرفته است.

گروهی از کارشناسان در فرانسه اعلام داشته اند  امکان تعطیلی نیروگاه‌های هسته‌ای این کشور در صورت مقابله با اتلاف انرژی و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر وجود دارد.

بسیاری از سیاستمداران فرانسوی انرژی هسته‌ای را غیرقابل حذف و تامین‌کننده استقلال این کشور در زمینه تامین انرژی معرفی می‌کنند. این در حالی است که به گفته کارشناسان «نگاوات» نیاز فرانسه به انرژی می‌تواند با افزایش میزان نوسازی ساختمان‌ها و مقابله با اتلاف انرژی کاهش پیدا کند.این کارشناسان توصیه نموده اند سطح نوسازی ساختمان‌ها از ۳۰ هزار مورد در سال تا سال ۲۰۳۰ میلادی به ۸۰۰ هزار مورد برسد. استفاده از خودروی الکتریکی و سرمایه‌گذاری در حمل و نقل ریلی از دیگر سیاست‌هایی است که به گفته «نگاوات» می‌تواند سطح مصرف انرژی را کاهش دهد.به گفته این کارشناسان، فرانسه با دو برابر کردن توربین‌های بادی و افزایش سرمایه‌گذاری در انرژی خورشیدی می‌تواند از انرژی هسته‌ای بی‌نیاز شود. نیروگاه‌های هسته‌ای هم‌اکنون ۷۰ درصد از نیاز فرانسه به انرژی را تامین می‌کنند. به این ترتیب فرانسه بیشترین وابستگی را به این نوع از انرژی در سطح جهان دارد. دولت فرانسه در نظر دارد تا سال ۲۰۳۵ میلادی سهم نیروگاه‌های هسته‌ای را در تامین انرژی به ۵۰ درصد کاهش دهد. با این حال بین سیاستمداران فرانسوی بر سر چشم‌انداز استفاده از انرژی هسته‌ای پس از سال ۲۰۳۵ اختلاف نظر وجود دارد.